دانلود آهنگ گلچهره مپرس محمدرضا شجریان

arman × 6 ماه پیش : خدا رحمت کند واقعا صدای دلنشنی داشت به ادم ارامش می هد خیلی خیلی عالیه گلچهره مپرس مپرس...

غلامرضا × 7 ماه پیش : افسوس وهزاران افسوس که از صدای روحبخش استاد نتونستیم سیر بشیم وتشنه موندیم تا سالهای سالدنیا همچی سلطان آوازی رو بخود نخواهد دید با یاد وصدایت نفس میکشیم…

دریا دل × 11 ماه پیش : غمگین انگیز اما دلنشین... گلچهره مپرس، كان نغمه سرا از تو چرا جدا شد؟ ♪♪ گلچهره مپرس، پروانه تو بی تو كجا رها شد؟ مرنجان دلت را، خدا را… ♪♪ رها كن غمت را، رها كن ♪♪ مخور غم… مخور غم نگارا… ♪♪

دانیال زمانی × 1 سال پیش : عالی استاد

نیلوفر × 2 سال پیش : روحش شاد ، یادش تا ابد در قلب من و بچه های من میماند ، و نسل به نسل من این یاد را زنده نگه خواهند داشت💗

علیرضا × 2 سال پیش : بسیار عالی

محمدرضا هموله × 2 سال پیش : روی سنگ مزارم بنویسید هم عصر شجریان بود

حمید × 3 سال پیش : شرمم کشد،که بی تو نفس میکشم هنوز تا زنده ام بس است،همین شرمسارییم

احمد × 3 سال پیش : در این دنیا افرادی می‌آیند که خودشان هستند و شبیه هیچکس نیستند و هیچکس هم شبیه آنها نمی‌شود،و از این دنیا میرونداما،هرگز نمی‌میرند...

راشدجلیلیان × 3 سال پیش : سلام. درود بر کسانی که هویت.فرنگ..وتاریخ این کشور را زنده .وپاس می دارند .درود برشما

مرادی × 3 سال پیش : روحش شاد.نامش جاوید گلچهره مپرس، كان نغمه سرا از تو چرا جدا شد؟

کوروش جاویدی × 3 سال پیش : صدایی که پروردگار در آن دمیده بود. حضرت محمد رضا شجریان، موسیقی دلتنگت است

Mh mehrzadi × 3 سال پیش : درودبر شما که در راه گسترش فرهنگ وادب زیبای کهن دیارمان ایران از جان عزیزترم می کوشید.خیلی خوب سپاسگزارم.

بخت یار × 4 سال پیش : هزاران درود بر شما،که میراث فرهنگی هنری ، ادبی و شعر و موسیقی ملی ایران را پاس می‌دارید..و زنده و پاینده نگاه میدارید. روان استاد آواز و آزادگی ایران شجریان شاد یادش و آثارش همواره ماندگار است. راه و روش زندگی هنری شجریان، سرمشق تاریخ معاصر ملت ایران خواهد بود. هرگز نمیرد آنکه دلش زنده شد به عشق..ثبت است در جریده عالم دوام ما.مهر ماه ۱۳۹۹

هما × 4 سال پیش : حیف و صد حیف که از این ندای آسمانی خاموش شد روحش شاد و سایه اش بر سر ایران مستدام باد

Ali bayati × 4 سال پیش : افسوس ، که استاد از دست رفت ، ای دریغ از جایی که بنیان جمهوری اسلامی بنیان یافت و افسوس بر دورانی که استاد در میهن خود تنها ماند .